کد مطلب:33671 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:112

عصر حاضر مروج پر گویی است











ما در عصری زندگی می كنیم كه متاسفانه پر گویی ترویج می شود. یكی از مهم ترین اموری كه مدیریتهای كنونی باید به آن بپردازند جمع میان عصر تكنیك و این گونه ارزشهاست. در عصر حاضر روزنامه ها، رادیو، تلویزیون و كلا رسانه های عمومی، یك صدا و به بانگ بلند مردم را دعوت می كنند كه بگویید و بگویید تا ما صدای شما را به گوش دیگران برسانیم. آیا چنین امری به خیر و مصلحت ما آدمیان است ؟ آیا به فرض محال حتی اگر این رسانه ها یكسره سخنان خوب و ثمر بخش و آموزنده و خدایی پخش كنند، باز هم نیكوست ؟ آیا درست است كه مردم از بامداد تا شامگاه یكسره بمباران اطلاعاتی شوند، سخن بگویند و سخن بشنوند ؟ آیا نباید به آنها مجالی برای فكر كردن داد ؟ آیا نباید مجالی فراهم شود تا این بلعیده ها و جویده ها هضم شوند ؟ آیا اگر انسان از صبح تا شام مدام غذا بخورد- و لو آنكه غذایش مغذی و مقوی باشد- زیان نخواهد دید ؟ مگر چنین نیست كه:


كل ما جاوز حده انقلب ضده
هر چه از حد بگذرد به ضد خود بدل خواهد شد


و تاثیر معكوس خواهد بخشید؟ حتی غذای مغذی و سرشار از ویتامین نیز اگر از حد بگذرد بیماری زا خواهد شد. انسان اگر نیكوترین سخنان را نیز

[صفحه 245]

یكسره از صبح تا شام بشنود یا بخواند، ضرر خواهد دید. كمترین زیانش آن است كه هجوم این حجم از مطالب آدمی را از خود می ستاند، او را به خود وا نمی گذارد تا اندكی نیز بیندیشد، وی را به یك مصرف كننده ی محض تبدیل می كند و قدرت تمییز وی را از او می گیرد، او را در انبوهی از سخنان مختلف متحیر می نماید و به جای آنكه به او تمییز ببخشد، برایش سرگیجه می آفریند. هر چیز از جمله حرف نیكو نیز اندازه ای دارد، باید حد اعتدالی را رعایت نمود كه اگر امر از آن حد درگذرد به ضد خود بدل خواهد شد و به جای سود بخشی، زیان آور خواهد گردید.


صفحه 245.